Depresja. Hipnoza i hipnoterapia a depresja.
czym jest depresja ?
Co to jest depresja? Depresja jest chorobą ducha i ciała. Jest to zespół długotrwałych zaburzeń nastroju i aktywności. Składają się na nią nie tylko objawy ze strony emocjonalnej, ale również fizycznej. Powoli wyniszcza organizm i prowadzi do upośledzenia funkcjonowania w codziennym życiu – tym samym obniżając jakość życia i destrukcyjnie działając na aktywność społeczną.
Depresja u nastolatków –zaburzenia depresyjne ujawniają się u około 2 do 3 % dzieci w wieku od 6 do 12 roku oraz u 6 do 8 % młodzieży od 12 do 17 roku życia.
Do niedawna uważano, że w Polsce na depresję cierpi 1,5 miliona osób, obecnie szacuje się, że są to już 4 miliony! na świecie aż 350 milionów!
cierpiących na depresję:
Na samym początku 2021 roku uważano, że 1/3 pacjentów, które zgłaszają się do lekarza POZ, to osoby z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak zaburzenia lękowe, depresja i zaburzenia z dolegliwościami somatycznymi. Wiadomo jednak, że takich osób jest coraz więcej.
Natomiast w badaniu z 2020r. spośród 2457 respondentów, aż 71% wykazało lęk o różnym stopniu natężenia.
Gdy u danej osoby długotrwale utrzymuje się stres – w odpowiedzi osoba ta doświadcza lęków. Depresję charakteryzuje rozwój ewolucyjny. Rozwija się i przechodzi do coraz bardziej złożonego stanu.
Zespoły lękowe i depresyjne często występują jednocześnie. Dzieje się tak w więcej niż połowie przypadków zdiagnozowanej depresji.
Epizod depresyjny i Objawy depresji
Wyróżnia się epizod depresyjny – czyli trwający minimum dwa tygodnie okres, w którym występują:
- Obniżenie nastroju przez większą część dnia, niezależnie od okoliczności
- Stałe zmęczenie, brak energii, brak chęci do aktywności, większa niż zwykle męczliwość
- Spadek poczucia własnej wartości, poczucie beznadziejności, brak wiary w siebie
- Nadmierne i nieuzasadnione poczucie winy, wyrzuty sumienia
- Pesymistyczne nastawienie do życia i świata
- Wycofanie się z życia towarzyskiego
- Obojętność
- Myśli o śmierci
- Problemy z koncentracją i pamięcią
- Spowolnienie lub pobudliwość ruchowa – w przypadku występowania lęku
- Problemy ze snem – wybudzanie się, bezsenność lub nadmierna senność i wydłużenie czasu spania
- Zaburzenia łaknienia – zwiększenie apetytu bądź jego spadek
- Lęk, stały niepokój
- Zamartwianie się
- Wahania nastroju w ciągu dnia
- Spadek libido, wycofanie się z życia seksualnego, brak satysfakcji
Jeśli epizody depresyjne wystąpiły minimum dwa razy, to mamy do czynienia z zaburzeniami depresyjnymi nawracającymi. Niestety u ponad połowy osób, które doświadczyły epizodu – występuje nawrót.
przyczyny depresji
Przyczyny powstawania depresji nie są jednoznaczne, ich złożoność dodatkowo utrudnia brak pewnego uznania i ujednolicenia konkretnych powodów. Istnieją jednak czynniki mające istotny wpływ na tendencję i możliwość określenia – jako przyczyny występowania depresji. Uważa się, że znaczące są czynniki psychiczne, społeczne i biologiczne.
- Zdolność radzenia sobie ze stresem – osoby, które nie radzą sobie ze stresem – są bardziej narażone na depresję
- Stresujące i traumatyczne wydarzenia – około 50 % epizodów depresji jest zapoczątkowanych negatywnymi, traumatycznymi i stresującymi wydarzeniami z życia
- Typ osobowości – niektóre zaburzenia wykazują wyższy wskaźnik ryzyka zachorowania na depresję, jednocześnie osoby z wyższym poziomem lęku również są bardziej narażone na depresję
Czynniki biologiczne znaczące przy powstawaniu depresji to:
- Czynnik hormonalny – u osób z cierpiących na depresję zauważono zmiany w zakresie hormonów stresu oraz innych
- Zaburzenia neurotransmisji – u osób cierpiących na depresję zauważono nieprawidłowości neuroprzekaźników takich jak: noradrenalina, dopamina, serotoniną i acetylocholina
- Czynnik strukturalny – u osób cierpiących na depresję zauważono odchylenie od wielkości struktur mózgu, które odpowiadają za regulację emocji
- Czynnik genetyczny – zwiększone ryzyko zachorowania na depresję w przypadku występowania jej w rodzinie
Czynniki społeczne znaczące przy powstawaniu depresji to:
- Niski status społeczny
- Samotność
- Brak wsparcia ze strony najbliższych
skontaktuj się ze mną
Masz depresję? Znasz kogoś chorego u kogo występuje depresja, depresja dwubiegunowa, depresja u nastolatków? Nie bój się pytać i prosić o pomoc.
Rodzaje depresji
Wyróżnić można różne rodzaje depresji, w przypadku których kluczowe są specyficzne czynniki sprzyjające jej wystąpieniu. I tak wyróżnić możemy:
Depresja poporodowa
Dla depresji poporodowej – są to bardzo duże zmiany hormonalne występujące po porodzie, a także uświadomienie sobie wielkich zmian w życiu związanych w dużym stopniu z odpowiedzialnością za nowe życie.
Depresja zimowa
Dla depresji zimowej – niedobór światła słonecznego w okresie jesienno – zimowym.
Depresja lękowa
Dla depresji lękowej – przewlekle podwyższony poziom kortyzolu i/lub trudne przeżycia w dzieciństwie, podłoże genetyczne, zaburzenia osobowości. W tym miejscu należy zwrócić dodatkowo uwagę, że depresja lękowa nie jest nerwicą lękową. Faktycznie mogą ze sobą współwystępować, a nerwica może prowadzić do zaburzeń depresyjnych, ale nie są tożsame.
Ponieważ tak, jak każdy człowiek jest inny, tak dolegliwości i choroby psychiczne są inne, różne. Każdy człowiek cierpiący na depresję zmaga się z nią w odmienny sposób. Tocząc często nierówną walkę.
Również leki mają różny skutek i działają w różnym stopniu na każdą jedną osobę. Niestety, mają również szereg możliwych skutków ubocznych. Od łagodnych, jak suchość w ustach i mdłości przez nadmierną potliwość, przyrost masy ciała, obniżone libido – które zdecydowanie nie pomagają w poprawie samopoczucia i podniesieniu samooceny, aż po myśli samobójcze.
Hipnoza w depresji - cechy wspólne
Osoba z depresją jest już w stanie hipnozy. W zależności od stanu osoby – różna jest głębokość hipnozy. Zdarza się, że osoby z depresją naturalnie wykazują wiele cech, które można dostrzec u osób celowo zahipnotyzowanych.
Wspólnymi cechami depresji oraz stanu hipnozy są: katalepsja i utrata kontaktu zewnętrznego.
Katalepsja
Katalepsja, to wzmożone napięcie mięśniowe skutkujące ograniczeniem ruchliwość, a nawet unieruchomieniem, bądź zesztywnieniem mięśni aż do całkowitego zablokowania możliwości ruchu. Naturalnie tego stanu doświadcza każdy z nas – w trakcie snu, w fazie REM (Rapid Eye Movement), aby zapobiec aktywnemu – fizycznemu odgrywaniu naszych snów.
Niektórzy pacjenci z depresją wykazują cechy katalepsji zastygając w jednej pozycji przez kilka godzin bądź zastygając emocjonalnie. Katalepsja jest jednocześnie cechą hipnotyczną. Często pojawia się naturalnie u osoby zahipnotyzowanej. Może również wystąpić na skutek podania odpowiednich sugestii – w skutek oddziaływania na ośrodek woli. Tym samym stając się środkiem do kontroli bólu.
Utrata kontaktu zewnętrznego
Utrata kontaktu zewnętrznego – zawężone skupienie na sobie, to również naturalny stan, którego doświadczamy w trakcie śnienia, w fazie REM (Rapid Eye Movement), gdy to, o czym śnimy – nasze wyobrażenia są dla nas nie do odróżnienia od rzeczywistości i gdy sen staje się naszym chwilowym realistycznym światem, a łóżko, pokój, mieszkanie, otoczenie – jedynie wspomnieniem.
Cierpiący na depresję często, nie tylko sprawiają wrażenie „nieobecnych” myślami, ale zwykle tak faktycznie jest. Odczuwają odłączenie od świata rzeczywistego, doświadczają „derealizacji” lub poczucia nierealności. Bardzo często są bardzo skoncentrowani na sobie, rozmyślają nad obrazami i koncepcjami, jakie przynosi im wyobraźnia, tworzą beznadziejne i katastroficzne wręcz scenariusze dotyczące zarówno przeszłości, teraźniejszości jak i przyszłości.
Stan zawężonego skupienia, gdzie myśli skoncentrowane są na tym, co wewnętrzne, a nie na tym, co zewnętrzne – jest również charakterystyczną cechą hipnozy.
Istnieją więc przesłanki za tym, że hipnoza jako forma dostarczania terapii może intensywnie rezonować z osobami cierpiącymi na depresję.
Jeśli klasyczna terapia (często wielokrotnie) przeprowadza osobę cierpiącą do przeszłych bolesnych uczuć i wspomnień, skupiając się na niezmiennej historii mając polepszać stan psychiczny poprzez uwolnienie i oczyszczenie z nich – może powodować wręcz ponowne traumatyzowanie. Jest to związane ze wspólnymi cechami depresji i hipnozy. Można sobie łatwo uzmysłowić, co się dzieje, co się może wydarzyć, gdy w czasie takiej sesji informacje stające się sugestią trafiają do podświadomości osoby z depresją. Mogłoby to tłumaczyć, dlaczego zdarza się, że samopoczucie po klasycznej terapii się pogarsza.
Jak hipnoterapia może pomóc osobie z depresją
Osoba z depresją przez cały czas doświadcza bardzo wielu różnych emocji. Hipnoterapia może wskazać drogę i pomóc uczyć się jak kontrolować i redukować uczucia niepokoju, lęku, smutku i stresu. Może również pomóc wyeliminować negatywne zachowania, które pogłębiają stany depresyjne. Spośród nich można wymienić palenie tytoniu, złe nawyki żywieniowe, uzależnienie, bądź niepohamowane jedzenie słodyczy czy prokrastynację. Jednocześnie może wspierać i naprawiać samoocenę w każdym aspekcie.
W jaki sposób hipnoterapia kliniczna pozwala POKONAĆ depresję?
Już pierwsze kontrolowane badania wykazały wręcz przewagę hipnoterapii nad terapią poznawczo-behawioralną.
Zgodnie z przeprowadzoną metaanalizą, hipnoza w terapii ma potencjalnie taką samą efektywność, jak inne terapie psychologiczne – terapia poznawczo-behawioralna czy terapia interpersonalna.
Odnośnie tej przeprowadzonej metaanalizy hipnoza wydaje się znacząco łagodzić objawy depresji i może być niefarmakologiczną alternatywą do walki z depresją. Zdecydowaną zaletą jej jest również brak skutków ubocznych, a najlepsze efekty daje w połączeniu z innym rodzajem terapii.
Idąc dalej śladem badań, psycholog, dr Michael Yapko sugeruje, że hipnoza ma znaczenie w walce z depresją, ponieważ może pomóc w budowaniu pozytywnych oczekiwań związanych z terapią, może pomóc w pozbyciu się wielu objawów depresji, np. bezsenności, natrętnych myśli, a także zmienić wzorzec samego siebie, np. sposób reagowania, czy samoocenę, które przyczyniają się stanów, nastrojów i myśli depresyjnych.
Przeprowadzone badania pozwoliły hipnoterapii zaistnieć jako skuteczna forma walki z depresją, szczególnie w połączeniu z innymi formami terapii.
sesje hipnoterapii
dla cierpiących na depresję
Hipnoza, otwierając dostęp do podświadomości, pozwala uzdrowić cały umysł, a nie jedynie 10 % umysłu, z którym pracują terapie niehipnotyczne.
Pomaga przeprogramować umysł, zmienić spojrzenie na świat i jego rozumienie, regulować emocje i stres.
Hipnoterapia daje ulgę przy dźwiganiu plecaka pełnego negatywnych emocji. I nawet jeśli osoba cierpiąca na depresję nie jest w stanie wykorzystać pełnego potencjału hipnoterapii, to może ona skorzystać z jej możliwości łagodzenia objawów depresji, które obniżają samoocenę lub zakłócają inne metody walki z nią.
Jeśli cierpisz z powodu depresji – hipnoterapia może pomóc Tobie dotrzeć do podstawowych przyczyn depresji oraz do jej wyzwalaczy. Nieoceniona moc sugestii hipnotycznych ma siłę tworzenia, oraz transformowania myślenia i spojrzenia na pozytywne.
Spojrzeć na wszystkie sprawy z innej perspektywy, zmienić myślenie i reakcje, które wywołują Twoje lęki, pomagając się relaksować i odpuszczać, przerywając pętlę negatywnego myślenia i strachu, wiecznego napięcia, dając w zamian poczucie własnej wartości, pewność siebie, wiarę w siebie i pozytywne nastawienie. Już sama hipnoza poprzez relaksację i procesy wyobrażeniowe zmniejsza niepokój i poprawia samopoczucie.
W praktyce, podczas hipnoterapii, skupiamy się na poprawie teraźniejszości i wyzwolonej z lęków przyszłości, bez rozdrapywania ran i szczegółowej analizy przeszłości.
CHCESZ
zapisać się na sesję,zadać pytanie,dowiedzieć się więcej
ZAPRASZAM DO KONTAKTU
Anna Szotowska
HIPNOTYCZNA.PLTrener Autohipnozy
UWAGA!
W warunkach pandemii SARS-COV2 i obostrzeń gabinet CZYNNY codziennie z zachowaniem zasad reżimu sanitarnego.
Copyright © 2021 Anna Szotowska – Hipnoterapia Gdańsk | Hipnoterapia Gdynia | Hipnoterapia Trójmiasto | Hipnoza Gdańsk | Hipnoza Gdynia | Hipnoza Trójmiasto | HipnoRefleksologia | Autohipnoza | Kurs Autohipnozy | Polityka prywatności